Ciesz się smakiem

W sezonie szparagowym zawsze uzbieram obłamywane końcówki, których oczywiście szkoda mi wyrzucić. Wykorzystuję je do bulionu, który doda smaku zupie szparagowej.  Z kremem szparagowym jest jeden problem – włókienka! Choćby długo blendować zawsze zostaną. Jedyny sposób to przetarcie przez bardzo gęste sito. A co jeśli nam się zwyczajnie nie chce? Już mówię: zaprawić ją beszamelem, dzięki jego kremowej konsystencji włókienka przestają być wyczuwalne.

Składniki:

• dwa pęczki szparagów
• włoszczyzna jak na rosół, koper, natka pietruszki
• liść laurowy, ziele angielskie, sól, pieprz

do beszamelu:

• 50 g masła, 50 g mąki, 2 szklanki mleka

Szparagom obłamujemy zdrewniałe końcówki. Na włoszczyźnie z zieleniną, liśćmi i zielem gotujemy esencjonalny bulion z dodatkiem wszystkich obłamanych końcówek – czyli mało wody, dużo smaku. Taki bulion gotuje się, a właściwie „pyka” na małym ogniu minimum godzinę. Cały wsad odcedzamy a do bulionu wrzucamy szparagi. Gotujemy je kilka minut, na tyle krótko aby nie wygotować ich smaku. Szparagi z bulionem blendujemy dokładnie. Dobrze jest przed blendowaniem odlać część bulionu, zawsze możemy go dodać a łatwiej będzie kontrolować nam konsystencję. W garnku przygotowujemy beszamel: rozgrzewamy masło, wsypujemy mąkę, mieszamy i chwilkę smażymy. Zestawiamy z ognia, dolewamy gorące mleko i energicznie mieszamy – najlepiej rózgą. Możemy doprawić solą i gałką muszkatołową. Gdy zgęstnieje dolewamy zblendowane szparagi. Jeśli konsystencja jest zbyt gęsta dodajemy odlany wcześniej bulion. Doprawiamy do smaku. Zupa gotowa! Możemy podać ją z pączkami serowymi jak na zdjęciu.  Mieszamy 3/4 szklanki mąki, 2 jaja, płaską łyżeczkę proszku do pieczenia, 150 g drobno startego sera (najlepiej parmezan ale może być inny twardy ser) – jeśli ciasto jest zbyt gęste dodajemy odrobinkę wody – ma być zwarte ale elastyczne. Smażymy na rozgrzanym oleju na złoty kolor. Odsączamy na papierowym ręczniku. Pycha.

Ciesz się Smakiem!